понеділок, 13 травня 2019 р.

Лист султана Сулеймана до короля Сигізмунда І з проханням покарати людей, що вбили та пограбували турецького купця з товаришами в Кам’янецькому повіті. Липень-серпень 1534 року


Заголовок: Od Suleymana do Zygmunta o zabiciu samosiedmnastego kupca pod Kamiencem 1532

Za łaską у wspomożeniem nayswiętszego wszechmogącego Boga у za świętych sług bożych błogosławieństwem za poszczęscieniem proroka nad gwiazdy slicznieyszego, wszystkich prorokow poprzedzającego у wybranego Macbmeta Mustafy, (któremu pokoy boży niech będzie darowany), także z mnóstwem cudów iego у czterech umiłowanych towarzyszów przytomnością Ebubekiera, Umera, Osmana у Alego, (którym niech będzie Bog miłosciw), у wszystkich czystych duchów miłych у wybranych bożych, Sułtan Suleyman han, syn sułtan Selimów, ia, którym iest teraznieyszego wieku sułtanem sułtanów zawsze zwycięzca, korony krolom rozdawaiący na swiecie, cień boży na ziemi, (albo okrywacz ziemi), Białego у Czarnego morza, Rumelii, Azii, Romaniey; Karamanu, Armenii, Mesopotamii у garytanskiey ziemi, Diarbekieru, Damaszku, Adziamii, Halepti, Egyptu, Saydy у błogosławionego Ierusalem у wielmożnego miasta Mechy у oświeconego mieysca Medyny у wielu krayn arabskich, Gemenu, Habeszu у państw wielu tatarskich, więc у innych państw, które przodkowie sławni moi możnością swą opanowali, (nad którymi niech Bog okaże miłosierdzie swe), także у tych, któreśmy my potężną у mężną bronią naszą otworzyli у podbili, iestem sułtanem у cesarzem sułtan Selimów syn, sułtan Suleyman han iestem. Wam, którzyście iest królem polskim у do Polski należącym państwom panem,  Zygmuntowi wiadomo czyniemy, ze mało przed tym czasem z państwa naszego od zamku Karahylar nazwanego, imieniem Eyiep mianowanego, samosiedmnastego kupca do Polski z rożnymi kupiami iadącego у tam się bawiącego у ieszcze siedmnascie wozow towarem nałożonych iuz nazad z sobą prowadzącego w powiecie kamienieckiem złodzieystwo napadszy, wszystkich pozabirawszy, za piętnaście tysięcy czerwonych złotych towarow у gotowizny, cokolwiek było, wzięli у rozszarpali ci złodzieie у rozboynicy, niektóre towary z tych pobranych tamże w tamecznym kraiu do schowania dali. Więc ci wspomnieni kupcy mieli służebnych dwóch chrzescian, których nie pozabiano у żywi dotąd zostali у w tamtym kraiu są. Trzeba tedy, abyście wedle powolności i przyiazni, która iest między nami у wedle przymiernego obowiązania się z obopolnego, kto tych kupców rozbił у dobra ich tak wielkie pobrał, także tam w waszym kraiu będących tych dwóch chrzescian, którzy pozabiianym służyli iaką rostropnoscią wynalesc kazawszy, dobrze ich wypytać, ktoby był ten, co pozabiiał у tak wiele dobra pobrał, wszystkiego się porządnie wywiedzieć kazali. A potym takowych do siebie, przywieść kazawszy, aby pobrane wszystkie rzeczy у towary powracane były, coby naymnieysza rzecz z nich nie zginęła, staranie uczynic, abyście rozkazali, a potym przez niewolniki porty naszey do progu wielmoznosci naszey abyście wszystko oznaymili. Tych zas zabiaczow у rozboynikow, ktobykolwiek był, abyście wedle tamecznego zwyczaiu z mękami potracić kazali. Więc oprocz tych cobykolwiek kupców inszych tam poginęło, ktoby ich pozabiiał, abyście od tych dowiedzieć się kazali у iezliby się co ukazało, dobra у towary pozabiianych abyście temu naszemu niewolnikowi oddawszy, zbrodniarzow wedle zwyczaiu bez kary nie puszczali, a cokolwiek temu niewolnikowi naszemu oddano ztamtąd będzie, abyście porządnie zregestrowac kazawszy, nam oznaymili, tak raczcie wiedzieć. Pisań we środku miesiąca inucharem nazwanego roku 941 na uroczysku.

______________________________________________________________________________
Оригінал: Бібліотека Чарторийських, ч.611. ст.107-108;
Опубліковано: Жерела до історії України-Руси. - Т.8. -  Матеріали до історії української козаччини. - Т.1. - Львів, 1908. - №2. - с.2-4