W Imię
Pańskie Amen. My, dziedzicy wsi Oleksiniec na Serecie, synowie i córki a potomkowie
wlasni nieboszki urodzonej Anny Smiotanczanki Dąbrowskiej, niegdy urodzonego Jerzego
Dąbrowskiego małżonki, to jest urodzeni i szlachetni:
Marcin i Zygmunt Dąbrowscy, Małgorzeta urodzonych Kaspra Kozlątkowskiego, Jagnieszka Aarona Zerka, Dorota Piotra Korzeniowskiego, podsędka ziemskiego kamienieckiego, małżonki, Anna i Jadwiga — panny, córki nieboszczyka Michała Dąbrowskiego, brata ich rodzonego. Przerzeczone Małgorzeta Koziątkowska, Jagnieszka Żerkowa, Dorota Korzeniowska, s przyzwolenim małżonkуw swych, Anna i Jadwiga panny Dąbrowskie z przyzwoleniem wyżej napisanych stryjуw swoich, jako opiekunуw przyrodzonych, mając zobopуlne porozumienie miedzy sobą, jako bracia i siostry rodzone i s synowicami i uważając to, że nieboszczykowie rodzicy ich, ociec i matka w Oleksińcach, dobrzech swych, dla rozmnożenia chwały Bożej koscioł od kilkudziesiąt lat, tituli sanętae Hedvigis, zbudowali i poświęcić dali nieboszczykowi ś. pamięci księdzu Lenartowi Słończewskiemu, biskupowi kamienieckiemu, i plebanią za pozwoleniem tegoż ks. Biskupa errigowali, po ktуrem poświęceniu starali się o to, że kapłana kosztem swem przy tym kościele chowali i sustentowali, że się chwała Pańska w tym kościele działa i słowo Pańskie przepowiedane było i administrationes Sacramentorum tak rodzicom naszym i poddanym, jako i sąsiadom w okolicy działy się wedle obrządku Kościoła powszechnego krzesciańskiego katolickiego, s czego Pan Bóg był poc.hwalon i w zeszłości lat swoich, gdy już s tego świata schodzić mieli tamże w kościele, ktуry ku chwale Pańskiej zbudowali, ciała swe pochować nam roskazali, cośmy z powinności naszej uczynili, mając tę otuchę i nadzieję o nas, żebyśmy nie byli immemores beneficiorum rodzicуw naszych, mając przykazanie Boże na pamięci, jako rodzice swe czcić i wenerować powinniśmy, i ciała aby tak w pustym kościele nie leżały, ale aby nad tymi ciały sziachetnemi chwała Pańska w tym kościele była (iż rodzice naszy dotaciej albo funduszu opisanego nie uczynili byli) tedy my teraz s chęci i dobrej woli naszej starać się o to chcemy, aby w tym kościele chwała Panu Bogu w Trуjcy jedynemu działa i mnożyła się, co będzie, gdy my kapłanowi plebanowi przy tym kościele opatrzenie słuszne, pro viribus nostris et conditione eius, naznaczemy i fundować będziemy. Jakoż w Imię Pańskie fundujemy i nadajemy wszyscy zgodnie dziesięcinę manipularem wszelakiego żboża po folwarkach i obszarach każdego z nas, przez plebana naszego albo jego sługę sobie wytknioną, sprawiedliwie oddać każdego roku czasy wiecznemi. K temu stołowego s poddanych Polakуw albo religiej katolickiej będących na każdą ćwierć roku pу groszu jednemu, a zaś każdy z nas na rok po połciu słoniny, po baranie, masła po garku, po szelaznikowi, sera po dziesiątku, siana s każdej z nas części po wozowi, drew po wozowi jednemu s każdego człowieka na rok do plebaniej położyć, a do tego kto z dobrej woli z nas jałmużny co udzieli, to Pan Bóg zapłatą będzie. Przy tym pewniśmy, że i panowie sąsiedzi nasi, ktуrzy przedtym do tego kościoła i parafiej należeli i dla używania sakramentуw mieli ucieczkę i chowali ciała rodzicуw i krewnych swych, że też s chęci swej i nabożeństwa dziesięciny z dуbr swych bronić nie będą i jałmużny, co będzie za staraniem plebana przyszłego. A pleban zasie kościoła naszego powinien będzie albo sam, albo per idoneum sacerdotem viccarium suum w każdem tegodniu (a Boże daj, aby i na każdy dzień) przynamniej dzień jeden mszą i kazanie także i nieszpor odpra wić a zwłaszcza w niedziele, nie opuszczając uroczystych świąt i apostolskich a na każde suche dni mszą za zmarłe przodki rodzice, bracią, siostry i przyjacioły nasze ma odprawować. A iżby kapłana przerzeczonego ta dziesięcina i to wszystko, co jest od nas fundowana, pewnie dochodziło, ten fundusz nasz do akt ziemskich kamienieckich zapisem na przyszłe roki ziemskie kamienieckie i obligatią dla wypełnienia na sie i potomki swe i dobra te to nasze Olexincze wszystkich condicyi, pod zakładem sta grzywien umocniemy także temu to kapłanowi plebanowi naszemu recusantem et nolentem oddawać ex sorte sua tego co powmien, albo jego potomka et succedentem in eius sortem, do urzędu grodzkiego kamienieckiego wolno będzie, iuxta legem et submissionem nostram tego zapisu, ktуry uczyniony, pozwać i prawem przymusić. Jus patronatus et collationis parochiae et plebani sobie cale zachowujemy post decessum plebani mortui sive eius voluntarium aliquo ubi ad aliam ecclesiam discessum. Na co dla lepszej wiary pieczęci nasze przycisnęliśmy i rękami swemi podpisali. Datum in Olexincze, feria tertia in crastino Circumcisionis Domini, anno eiusdem millesimo quingentesimo nonagesimo sexto (2 січня 1596 р.) Piotr Korzeniewski, podsędek ziemski kamieniecki, swym i żony swej imieniem; Marcin Dąbrowski ręką własną; Kaspar Kozłątkowski; Aaron Żerek, imieniem swym i żony swej; Zygmunt Dąbrowski.
Marcin i Zygmunt Dąbrowscy, Małgorzeta urodzonych Kaspra Kozlątkowskiego, Jagnieszka Aarona Zerka, Dorota Piotra Korzeniowskiego, podsędka ziemskiego kamienieckiego, małżonki, Anna i Jadwiga — panny, córki nieboszczyka Michała Dąbrowskiego, brata ich rodzonego. Przerzeczone Małgorzeta Koziątkowska, Jagnieszka Żerkowa, Dorota Korzeniowska, s przyzwolenim małżonkуw swych, Anna i Jadwiga panny Dąbrowskie z przyzwoleniem wyżej napisanych stryjуw swoich, jako opiekunуw przyrodzonych, mając zobopуlne porozumienie miedzy sobą, jako bracia i siostry rodzone i s synowicami i uważając to, że nieboszczykowie rodzicy ich, ociec i matka w Oleksińcach, dobrzech swych, dla rozmnożenia chwały Bożej koscioł od kilkudziesiąt lat, tituli sanętae Hedvigis, zbudowali i poświęcić dali nieboszczykowi ś. pamięci księdzu Lenartowi Słończewskiemu, biskupowi kamienieckiemu, i plebanią za pozwoleniem tegoż ks. Biskupa errigowali, po ktуrem poświęceniu starali się o to, że kapłana kosztem swem przy tym kościele chowali i sustentowali, że się chwała Pańska w tym kościele działa i słowo Pańskie przepowiedane było i administrationes Sacramentorum tak rodzicom naszym i poddanym, jako i sąsiadom w okolicy działy się wedle obrządku Kościoła powszechnego krzesciańskiego katolickiego, s czego Pan Bóg był poc.hwalon i w zeszłości lat swoich, gdy już s tego świata schodzić mieli tamże w kościele, ktуry ku chwale Pańskiej zbudowali, ciała swe pochować nam roskazali, cośmy z powinności naszej uczynili, mając tę otuchę i nadzieję o nas, żebyśmy nie byli immemores beneficiorum rodzicуw naszych, mając przykazanie Boże na pamięci, jako rodzice swe czcić i wenerować powinniśmy, i ciała aby tak w pustym kościele nie leżały, ale aby nad tymi ciały sziachetnemi chwała Pańska w tym kościele była (iż rodzice naszy dotaciej albo funduszu opisanego nie uczynili byli) tedy my teraz s chęci i dobrej woli naszej starać się o to chcemy, aby w tym kościele chwała Panu Bogu w Trуjcy jedynemu działa i mnożyła się, co będzie, gdy my kapłanowi plebanowi przy tym kościele opatrzenie słuszne, pro viribus nostris et conditione eius, naznaczemy i fundować będziemy. Jakoż w Imię Pańskie fundujemy i nadajemy wszyscy zgodnie dziesięcinę manipularem wszelakiego żboża po folwarkach i obszarach każdego z nas, przez plebana naszego albo jego sługę sobie wytknioną, sprawiedliwie oddać każdego roku czasy wiecznemi. K temu stołowego s poddanych Polakуw albo religiej katolickiej będących na każdą ćwierć roku pу groszu jednemu, a zaś każdy z nas na rok po połciu słoniny, po baranie, masła po garku, po szelaznikowi, sera po dziesiątku, siana s każdej z nas części po wozowi, drew po wozowi jednemu s każdego człowieka na rok do plebaniej położyć, a do tego kto z dobrej woli z nas jałmużny co udzieli, to Pan Bóg zapłatą będzie. Przy tym pewniśmy, że i panowie sąsiedzi nasi, ktуrzy przedtym do tego kościoła i parafiej należeli i dla używania sakramentуw mieli ucieczkę i chowali ciała rodzicуw i krewnych swych, że też s chęci swej i nabożeństwa dziesięciny z dуbr swych bronić nie będą i jałmużny, co będzie za staraniem plebana przyszłego. A pleban zasie kościoła naszego powinien będzie albo sam, albo per idoneum sacerdotem viccarium suum w każdem tegodniu (a Boże daj, aby i na każdy dzień) przynamniej dzień jeden mszą i kazanie także i nieszpor odpra wić a zwłaszcza w niedziele, nie opuszczając uroczystych świąt i apostolskich a na każde suche dni mszą za zmarłe przodki rodzice, bracią, siostry i przyjacioły nasze ma odprawować. A iżby kapłana przerzeczonego ta dziesięcina i to wszystko, co jest od nas fundowana, pewnie dochodziło, ten fundusz nasz do akt ziemskich kamienieckich zapisem na przyszłe roki ziemskie kamienieckie i obligatią dla wypełnienia na sie i potomki swe i dobra te to nasze Olexincze wszystkich condicyi, pod zakładem sta grzywien umocniemy także temu to kapłanowi plebanowi naszemu recusantem et nolentem oddawać ex sorte sua tego co powmien, albo jego potomka et succedentem in eius sortem, do urzędu grodzkiego kamienieckiego wolno będzie, iuxta legem et submissionem nostram tego zapisu, ktуry uczyniony, pozwać i prawem przymusić. Jus patronatus et collationis parochiae et plebani sobie cale zachowujemy post decessum plebani mortui sive eius voluntarium aliquo ubi ad aliam ecclesiam discessum. Na co dla lepszej wiary pieczęci nasze przycisnęliśmy i rękami swemi podpisali. Datum in Olexincze, feria tertia in crastino Circumcisionis Domini, anno eiusdem millesimo quingentesimo nonagesimo sexto (2 січня 1596 р.) Piotr Korzeniewski, podsędek ziemski kamieniecki, swym i żony swej imieniem; Marcin Dąbrowski ręką własną; Kaspar Kozłątkowski; Aaron Żerek, imieniem swym i żony swej; Zygmunt Dąbrowski.
Оригінал: ЦДІАУК (старий опис) книга 3617, арк. 165-166
Опубліковано: Białkowski L. Podole w XVI wieku. - Warzsawa, 1920. - s.220-223
