Заголовок: Od Suleymana do Zygmunta o zabiciu samosiedmnastego kupca pod Kamiencem 1532
Za łaską у wspomożeniem
nayswiętszego wszechmogącego Boga у za świętych sług bożych błogosławieństwem
za poszczęscieniem proroka nad gwiazdy slicznieyszego, wszystkich prorokow
poprzedzającego у wybranego Macbmeta Mustafy, (któremu pokoy boży niech będzie
darowany), także z mnóstwem cudów iego у czterech umiłowanych towarzyszów
przytomnością Ebubekiera, Umera, Osmana у Alego, (którym niech będzie Bog
miłosciw), у wszystkich czystych duchów miłych у wybranych bożych, Sułtan
Suleyman han, syn sułtan Selimów, ia, którym iest teraznieyszego wieku sułtanem
sułtanów zawsze zwycięzca, korony krolom rozdawaiący na swiecie, cień boży na
ziemi, (albo okrywacz ziemi), Białego у Czarnego morza, Rumelii, Azii,
Romaniey; Karamanu, Armenii, Mesopotamii у garytanskiey ziemi, Diarbekieru,
Damaszku, Adziamii, Halepti, Egyptu, Saydy у błogosławionego Ierusalem у wielmożnego
miasta Mechy у oświeconego mieysca Medyny у wielu krayn arabskich, Gemenu,
Habeszu у państw wielu tatarskich, więc у innych państw, które przodkowie
sławni moi możnością swą opanowali, (nad którymi niech Bog okaże miłosierdzie
swe), także у tych, któreśmy my potężną у mężną bronią naszą otworzyli у podbili,
iestem sułtanem у cesarzem sułtan Selimów syn, sułtan Suleyman han iestem. Wam,
którzyście iest królem polskim у do Polski należącym państwom panem, Zygmuntowi
wiadomo czyniemy, ze mało przed tym czasem z państwa naszego od zamku Karahylar
nazwanego, imieniem Eyiep mianowanego, samosiedmnastego kupca do Polski z
rożnymi kupiami iadącego у tam się bawiącego у ieszcze siedmnascie wozow
towarem nałożonych iuz nazad z sobą prowadzącego w powiecie kamienieckiem
złodzieystwo napadszy, wszystkich pozabirawszy, za piętnaście tysięcy czerwonych złotych towarow у gotowizny,
cokolwiek było, wzięli у rozszarpali ci złodzieie у rozboynicy, niektóre towary
z tych pobranych tamże w tamecznym kraiu do schowania dali. Więc ci wspomnieni
kupcy mieli służebnych dwóch chrzescian, których nie pozabiano у żywi dotąd
zostali у w tamtym kraiu są. Trzeba tedy, abyście wedle powolności i przyiazni,
która iest między nami у wedle przymiernego obowiązania się z obopolnego, kto
tych kupców rozbił у dobra ich tak wielkie pobrał, także tam w waszym kraiu
będących tych dwóch chrzescian, którzy pozabiianym służyli iaką rostropnoscią
wynalesc kazawszy, dobrze ich wypytać, ktoby był ten, co pozabiiał у tak wiele
dobra pobrał, wszystkiego się porządnie wywiedzieć kazali. A potym takowych do
siebie, przywieść kazawszy, aby pobrane wszystkie rzeczy у towary powracane
były, coby naymnieysza rzecz z nich nie zginęła, staranie uczynic, abyście
rozkazali, a potym przez niewolniki porty naszey do progu wielmoznosci naszey
abyście wszystko oznaymili. Tych zas zabiaczow у rozboynikow, ktobykolwiek był,
abyście wedle tamecznego zwyczaiu z mękami potracić kazali. Więc oprocz tych
cobykolwiek kupców inszych tam poginęło, ktoby ich pozabiiał, abyście od tych
dowiedzieć się kazali у iezliby się co ukazało, dobra у towary pozabiianych
abyście temu naszemu niewolnikowi oddawszy, zbrodniarzow wedle zwyczaiu bez
kary nie puszczali, a cokolwiek temu niewolnikowi naszemu oddano ztamtąd
będzie, abyście porządnie zregestrowac kazawszy, nam oznaymili, tak raczcie
wiedzieć. Pisań we środku miesiąca inucharem nazwanego roku 941 na uroczysku.
Оригінал: Бібліотека Чарторийських, ч.611. ст.107-108;
Опубліковано: Жерела до історії України-Руси. - Т.8. - Матеріали до історії української козаччини. - Т.1. - Львів, 1908. - №2. - с.2-4
