неділю, 27 травня 2018 р.

Підтверджувальна грамота короля Яна Ольбрахта для кам’янецької катедри на її маєтки, 29 вересня 1498 року

Копія: AGAD, MK 17, f.177v-178, підтвердження від короля Олександра в 1503 році там же f.361, копія грамоти була вписана в 1616 році в кам’янецьку земську книгу (ЦДІА в Києві, ф.37, оп.1, спр.34, арк.237)

Опубліковано: Архив Юго-Западной Россіи. Часть 8. Том.1. - с.27-30. - №18

Регеста: MRPS II,  №1305: Rex ad instantiam Mathiae quondam Camenecensis, nunc vero Chelmensis episcopi privilegium super bona mensae episcopalis Camenczensis, videlicet, castrum et oppidum Czarnokosnycze ac villas Cosovycze, Mykulyncze, Voskrzesencze, Zalesye, Nyewra Maior, Nyewra Minor, Voythowcze, Mychalkow, Uscze, Pusze, Zyrkowcze, in Camenecensi, oppidum et villas Czyrucz, Zagorze, Bysmyesczany, Nychynya, Chropotowa, Denkowcze, Noschakowcze alias Wythna, in Smotriciensi, Karczmarzowcze, Popowcze, Vaszylowcze, Hawdykowcze, Ranczyncze et Mykulyncze in Rowensi districtibus in terra Podoliae, ac Pszonna in Vynnyciensi.... et Mathnowcze in Braczlaviensi districtibus ab Alexandro alias Wytholdo duce donata, innovat.

ЗаголовокBona villarum infrascriptarum episcopatus camenecensis inno­vantur.







In nomine Domini. Amen. Ad perpetuam rei menoriam. Regia dignitas et omnium principandum auctoritas, tanquam universorum sibi subjectorum debitrix atque patrona, non solum commodari con­suevit negociis et ordinationibus novis, verumetiam vetustis, casu quocunque sive labentibus sive infertis aut in nichilum redactis, restaurationis patrocinium praestitura est. Quod quidem etsi cuilibet subjectorum libenter atque jure impendat, tam libentius atque ferventiori dovotiorique quodam more ecclesiarum personis locis quo­que sacris, in quibus summi Dei fit cultus et veneratio, et casuris subvenire et cadentia anicbilataque restaurare debet. Proinde nos Joannes Albertus, Dei gratia rex Poloniae necnon terrarum Cracoviae, Sandomiriae, Siradiae, Lanciciae, Cujaviae supremus dux, Lithwaniae, Russiae, Prussiae ac culmensis et elbigensis, Pomeraniaeque dominus et haeres etc., significamus tenore praesentium qui­bus expedit universis, praesentibus et futuris, harum notitiam habi­turis, quia reverendissimus in Christo pater dominus Mathias, con­dam (sic) nunc vero chelmensium cathedralium episcopus ecclesia­rum, exposuit coram majestate nostra, quod superiori tempore, cum illi camenecensi praesideret ecclesiae, privilegia fundationis episco­patus illius, et praesertim super bona et villas mensae episcopalis, casu quodam per ignis voraginem fuerint conflagrata et in favillam redacta, multis tamen fide dignis probabile esset, que ac quot fuere ad mensam praedictam pertinentes, quarum denominationes nobis exhibuit et testimoniis docuit fide dignis, eas videlicet esse: castrum et oppidum Czarnokosnycze ac villas Cosovycze, Mykulyncze, Voskrzesencze, Zalesye, Nyewra maior, Nyewra minor, Voythowcze, Mychalkow, Vscze, Pusze, Zynkowcze — in Camenecensi, oppidum et villa Czyrucz, Zagorze, Bysmyesczany, Nychynya, Chropotowa, Denkowcze, Noschakowcze, alias Voythna — in Smotricensi, Karczmarzowcze, Popowcze, Vaszylowcze, Hawdykowcze, Kanczyncze et Mykulincze — in Rovensi discrictibus, in terra vero Podoliae regni nostri sita atque sitas, ac Pszonna in Vinniciensi et Mathnowcze in Braczlaviensi similiter districtibus magni ducatus vero Lithvaniae, quae etiam, ut ex testimoniis ipsis recepimus, fuerant simtque ipsi eccle­siae per olim illustrissimum Alexandrum Vytholdum, nostrum in eo ipso magno ducatu Lithvaniae antecessorem, donatae. Propter quod ipse dominus Mathias episcopus habuit nos supplicanter ro­gatos, ut privilegium super eadem bona novum ecclesiae camene­censi et episcopo illius pro tempore existenti concedere dignaremur. Unde nos, testimonio super id sufficienti recepto, praesens novum privilegium nostrum ecclesiae praedictae superius, quoque pro tem­pore existenti episcopo camenecensi super bona et villas praedictas mensae episcopoli camenecensi praedictae de consilio consiliariorum nostrorum universorum, nobiscum hic agencium, dandum et conce­dendum atque bona et villas praedictas mensae episcopoli camene­censi praedictae denuo appropriandas et inscribendas duximus, appropriamusque et inscribimus tenore praesentium mediante in perpe­tuum per reverendissimum in Christo patrem modernum ecclesiae illius electum confirmatum et ipsius successores, episcopos camenecenses, bona praedicta universa, oppida videlicet atque villas, cum omnibus et singulis bonorum, oppidorum et villarum eorundem telo­neis, introitibus, oppidanis, advocatis, scultetis, kmethonibus, ortulanis, colonis, tabernatoribus, molendinatoribus, servis, inquilinis, incolis sexus utriusque, curiis, domibus, aedificiis, tabernis, coloniis, ortnlaniis, molendinis, advocatiis, scultetiis, areis, oreis, allodiis. praediis, frumentis, acervis, agris, pratis, campis, seminibus, sege­tibus, pascuis, graminibus, graminetis. feralibus, silvis, pomeriis, borris, gaiis, rubetis, quercetis, pinetis, frnctetis, arundinetis, inda­ginibus, mellificiis, alveariis, apibus et meile ex eis proveutienle, venationibus, aucupiis, lacubus, paludiuibus, piscinis, piscinulis, vi­nariis, piscaturis, piscibus, fluviis, fluminibus, rivis, torrentibus, gur­gitibus, aquis et earum decursibus, molendinis aquaticis, equestri­bus, ventilibus, manualibus et eorum emolumentis, censibus, laboribus, daciis, servitiis, oneribus, onoribus, angariis, vecturis, fructibus, redditibus et universis pertineutiis, ail oppidum castrum et villas praedictas ex antiquo spectantibus, ita late, longe et circumferen- tialiter, prout oppida, villae, bona et castrum praedicta ex antiquo consistunt, ac sic, ut eadem bona tam ipse dominus Matinas, tunc camenecenseiu episcopatum gerens, quam ceteri ejus praedecessores tenere, habere et possidere consueverunt, tenendum, habendum, pos­sidendum, utifruendum, dandum, donandum, alienandum, commutan­dum, resignandum et pro ecclesiae mensaeque episcopalis illius uti­litate meliori, nostro tamen et successorum nostrorum ac capituli ecclesiae camenecensis consensu accedente, convertendum in perpe­tuum. Quae quidem bona, oppida, castrum et villas ab omni juris­dictione, potestate et oneribus seculari secularibusque expeditione­que bellica eximimus ac eosdem eisdem libertate et praerogativis utifrni gaudereque volumus et decernimus, quibus ex antiquo gau­dere consvevenmt ac quibus ecclesiarum episcopalium bona in regno nostro gaudent et fluuntur de jure vel consvetudine, aliis insuper induitis regalibus et ducalibus, ipsi ecclesiae antea concessis, quo ad haec bona per omnia salvis, imo etiam per nos praesentibus ro­boratis, tenore praesentium mediante, in perpetuum. In cujus rei testimonium sigillum nostrum est praesentibus subappensnm. Actum Sandoiuiriae in conventione die festi sancti Miehaelis archangeli anno Domini millesimo quadringentesimo nonagesimo octavo, prae­sentibus ibidem illustrissimo principe reverendissimisque et reve­rendis in Christo patribus dominis Frederico divina miseratione sa­crosanctae romanae ecclesiae tituli sanctae Luciae in septem soliis praesbyteri cardinali, archiepiscopo gnesuensi et primate et episcopo cracoviensi, Anilrca Roza archiepiscopo leopoliensi etc. Relatio reverendissimi in Christo patris Creslai, episcopi vladislavieiisis et regni Poloniae cancellarii.


4 коментарі:

  1. Дуже цікаво в які роки Нівра мала стала Ніверкою.
    Велике спасибі за вашу працю💖

    ВідповістиВидалити
  2. Дуже цікаво в які роки Нівра мала стала Ніверкою.
    Велике спасибі за вашу працю💖

    ВідповістиВидалити
    Відповіді
    1. від початку 17 століття починає вживатися назва Ніверка Мала, а в середині того ж століття і далі зустрічається варіант Ніверка

      Видалити