Показ дописів із міткою Тарло Адам. Показати всі дописи
Показ дописів із міткою Тарло Адам. Показати всі дописи

пʼятниця, 16 грудня 2022 р.

Біографія графа Адама Тарло, ґоштинського, бжеґовського та скальського старости

Переклад з польської Боровський А.


Адам Тарло г.Топор[1] (1708 – 1770), - граф, ґоштинський, бжеґовський та скальський староста, генерал-майор коронних військ, посол на сейми.

понеділок, 19 листопада 2018 р.

Монастир капуцинів в м.Збриж

Джерело: http://www.kapucyni.org.ua/281.htm (архівовано http://archive.li/PR4f)

_____________________________________________________________________________________

У колишньому подільському воєводстві, кам'янецької дієцезії, над річкою  Збуч знаходиться містечко Збриж. Гощинський староста Адам Тарло разом з жінкою зробив дуже великий вклад у розвиток містечка. Вони прийняли рішення заснувати церкву та монастир капуцинів, здається, ще перед 1744 роком.
13 квітня 1744 року кам'янецький єпископ Миколай Дембовський заснував новий монастир. Доручив капуцинам також співпрацю з парафією в Скалі (містечку поблизу). В той же час настоятель з Маріамполя о.Станіслав Дуджік знайшов місце для заснування монастиря та накреслив план монастиря та церкви.
Ченці, які прибули в Збриж, оселилися поряд з дерев'яною каплицею під покровом св.Антонія та св.Йоана Непомуцена. 14 червня 1749 року був закладений наріжний камінь під будівництво монастиря, а 23 квітня 1753 року кам'янецький єпископ Миколай Дембовський освятив наріжний камінь храму. Оскільки одночасно відбувалося будівництво замку, мабуть тому церква та монастир не були закінчені до смерті фундатора у 1772 році. Після смерті фундатора капуцини були змушені самостійно продовжувати будівництво
У протоколі відвідин провінціальний міністр о.Людвік Залеський виражав дуже песимістичний погляд на подальше існування цього монастиря, бо здавалося, що будівництво не буде закінчене в зв'язку з відсутністю грошей та фундатора. З допомогою прийшов Франциск Стжалковський (останній дідич міста за Речі Посполитої), завдяки йому близько 1790 року церква та монастир були закінчені. Церкву під покровом Пресвятої Діви Марії освятив кам'янецький єпископ Ян Дембовський, здається, в 1801 році. Монастирська бібліотека мала в своєму фонді близько 500 екземплярів. У 1832 році монастир був ліквідований, а церква віддана православній спільноті.
В 1886 році колишній капуцинський монастир був перебудований з доданням п'яти куполів.

_______________________________________________________________


Світлина Михайла Грейма, 1875 р. (Zbiory Specjalne, Biblioteka Naukowa PAU i PAN w Krakowie, BZS.RKPS.12219.k.65)

Малюнок Наполеона Орди, 1880-ті рр. (Muzeum narodowe w Krakowie)


Креслення Мефодія Зимака

четвер, 19 квітня 2018 р.

Покази свідків у справі гадячського старости Стржемеского та старости гощинського Тарла, про захоплення різного майна, 12 березня 1747 року

Відпускна грамота, дана графом Адамом Тарло, селянину Олександру Лосевичу, через бажання Тарла мати його священником в своєму маєтку Босирах. В Збризькому замку, 23 вересня 1750 року

Копія: (старий опис) Київський центральний архів, книга 3711, лист 618 зворот.
Опубл.: Архив Юго-Западной Росіи. Часть 6. Том 1. - с.444-445.

Actum Cameneci in positione judiciaria actorum terrestrium palatinatus Podoliae feria quinta post festum sancti Lucae Evangelistae proxima, anno Domini 1750.
Ad judicium actaque praesentia terrestria Camenecensia Podoliae. positionis judicariae, personaliter veniens generosus Lucas Roznialowski obtulit eidem judicio et ad acticandum porrexit jus libertatis in rem Alexandri Łosiewicz ab illustri magnifico Adam Tarło capitaneo Gosztynensi datum, manu ejusque propria subscriptum et sigillo illius usitato communi­tum, introcontentum, tenoris spectantis: 

Adam. hrabia z Tęczyua у Cekaszowiec Tarło, Gozstynski, Brzegowski, Skalski etc. starosta, połkownik woysk jego krolewskiey mości у rzeczy pospolitey regimenta pieszego łanowego, dóbr Zbrzezia dziedziczny pan. Wszystkim w obec у każdemu zosobna wiadomo czynie, komu o tym wiedzieć bedzie należało, a w szczególności iaśnie wielmożnemu iegomości xiedzu Leonowi na Szeptycach Szeptyckiemu, biskupowi Lwowskiemu, Halickiemu у Kamieńca Podolskiego, opatowi Mieleckiemu, przy wyrażoney winney weneracyey moiey, tudzież у wielmożuym ichmościom xięży officiałom, dziekanom ritus graeci uniti, iako za rekomendacyą konsystorza Kamienieckiego zdolnego vel divina peragenda munusque sacerdotium obeundum Alexandra Łosiewieza prezen­towałem na parochio w dobrach moich dziedzicznych Bosyrach w kluczu Zbrzezkim leżącą; a że do tak wysokiego stanu у godności tak synody prowincionalne iako у święte synody poddanym ile dziedzicznym są przeszkodą, zaczym pomienionego Alexandra Łosiewieza z miasta Zbrzezia dziedzicznego moiego rodem pochodzącego, do tey tak dystyngwowaney godnościnad wszelkie stany, bo ad regale sacerdotium aspiranta, wiecznemi czasu, zadosyć czyniąc świętym synodom, wolnym z poddaństwa czynie у uwalniam tak od wszystkich danin, czynszów у podatków, iako też у od wszelkiego in genere et specie poddaństwa, wraz z sukcessorami iego, nic sobie samemu, ani sukcessorom, ze mnie pochodzącym, tak na niem, oraz у na iego sukcessorach, własności nic zostawuiąc, ale dla tego szczegulnie tak dystyngwowanego charakteru wolnym go czynią, wraz imieniem sukcessorow moich, wiecznemi czasy, wszelkie ouera subditatus na osobie iego, iako na osobie sukcessorow iego praesenti recognitione kasując у annihilując, iako у ius subditatus. osobę moie concernens, na nic kassuie у annihiluię, wolnym go a iure meo у suk­cessorow moich declarando; na co dla lepszey gruntownieyszey wiary recoguislionem meam praesentem у to prawo oraz mu dane ręko moią własną podpisuie у pieczęcią zwykłą moią gabinetową ztwierdzam. Działo sie w zamku Zbrzezkim, dnia dwudziestego trzeciego Września miesiąca roku tysiąc siedymset piedzesiątego. Adam Tarło S. G. B. S. P. В.. P. (starosta Gozstynski, Brzegowski, Skalski, pułkownik rzeczy pospolitey), manu propria. Locus sigilli usitati in cerra rubra expressi. Post cuius suprascripti iuris liber­tatis ad acta iudicii praesentis ingrossationem originale eiusque offerenti est restitutum et cancellaria iudicii praesentis quietata.